15-18 czerwiec 2013 roku (311-314 dzień)

   Ostatnie dni w Birmie spędzamy w Mandalaj i bardzo nam się tu podoba. Najpierw cały dzień jeździmy rowerami, ale ileż można jeździć w takim upale? Charakterystyczna zielona reklama Myanmar Beer Station daje nam do zrozumienia, że czas na przerwę. Zimne piwko w zmrożonych kufelkach, orzeszki i arbuz gratis i wyluzowana atmosfera. Naprawdę wyluzowana. Kolega przy stoliku obok, zmęczony upałem, pozbywa się nadmiaru piwa do kosza na śmieci, na co uczynna barmanka donosi kolejne kufle, a jego towarzysz proponuje nam następną kolejkę i częstuje smażonymi robakami. „Nic się nie stało, panowie nic się nie stało” chciałoby się zaśpiewać…

   Jednym z podstawowych środków transportu w Birmie są pickupy. Przeważnie na pace przymocowane są dwie ławeczki, ale żadne miejsce się nie zmarnuje. Ludzie i towary siedzą na ławeczkach, pomiędzy nimi i na dachu. Ważnym elementem jest też bileter-naganiacz, który zwisa z tyłu samochodu z plikiem banknotów wciśniętych za londżi (taka męska spódnica). Jak na Birmańczyka przystało żuje sobie liście betelu i spluwa siarczyście czerwoną mazią. Takim wehikułem wybraliśmy się też do Pyin Oo Lwin. Na jednym z przystanków na pakę wskoczył chłopiec. Na poboczu stała jeszcze czerwona skrzynka. Szybki i sprawny naganiacz usadził chłopca i wrzucił skrzynkę do samochodu. Po kilku kilometrach chłopiec zakończył jazdę, wysiadł z samochodu i ani myśli zabierać skrzyni.

- Jak to nie twoja skrzynia?

- No, nie moja.

   I poszedł. Tu zaczęła się ostra dyskusja. Naganiacz z rozpędu zapakował niewinną skrzynkę, a jej właściciel najpewniej biega zrozpaczony po całej wsi! Szybko jednak znaleźli rozwiązanie i przekazali ładunek do samochodu jadącego w przeciwną stronę. Nie byli tylko do końca pewni, w którym dokładnie miejscu nastąpiło „porwanie”. Do tej pory nie wiemy jak potoczyły się losy czerwonej skrzyni i czy jej prawowity właściciel zaznał spokój czy jak duch biega po okolicach i szuka zguby.

   A w Pyin Oo Lwin piękny ogród. Kwiatki, krzaczki, drzewka i ptaki. Wszystko rusza się i pachnie. Poza motylami – te szpilkami przybito do tablic.

  Do Mandalaj wracamy również pickupem. Tym razem bez ławeczek za to z całą rodzinką i ich sąsiadami. Jedziemy szybko, ale kończą trasę gdzieś na przedmieściach. W końcu dogadujemy się z kierowcą, że podwiezie nas bliżej centrum. Podwozi, po czym żąda od nas potrójnej ceny. Oj, nie ładnie. A tak miło było. Na szczęście, orientuje się, że znamy stawki i szybko odpuszcza.

   Wizytę w Birmie kończymy skuterową wycieczką po okolicach Mandalaj. Ładnie tu i przyjemnie. W drodze powrotnej zahaczamy o najsłynniejszy birmański most U Bein w Amarapura, nad którym zachody słońca chyba zawsze są piękne.

   Birma zafundowała nam różne wrażenia. Na szczęście najlepiej pamięta się to co na początku i końcu, a nam udało się otworzyć i zamknąć ten etap naszej podróży jak najlepszymi wrażeniami.

Ulice Mandalaj.

Chyba nieźle podpadł małżonce!

Pałac Królewski otoczony jest fosą w formie kwadratu o boku 2,5 km. W oddali widać wzgórze Madalaj.

Budda

Gdzie to przejście dla pieszych?

W jednym z klasztorów.

Klasztor z drzewa tekowego Shwenandaw Kyaung.

Świątynia Atumashi Kyaungdawygyi

Kuthodaw Paya - 729 marmurowych płyt z wyrytymi naukami Buddy.

Sandamuni Paya - 1774 marmurowych płyt z naukami Buddy, czyli największa "księga" na świecie.

Sandamuni Paya

Jedna z tablic

Czary - mary

W każdej knajpce można skorzystać z zapalniczki na sprężynce.

Na wyspach Bergamutach... i słoń z trąbami dwiema (trzecia nie przetrwała) - Mahamuni Paya.

Zestaw deserowy na stacji piwnej.

Najmłodszy barman świata? Tu to normalka.

Tekowy klasztor Shwe In Bin Kyaung.

Klasztor Shwe In Bin Kyaung.

Klasztor Shwe In Bin Kyaung.

Kolejny klasztor z drzewa tekowego.

Czyżby rywal z piaskownicy wybił mu jedynkę?

Most krokodyli.

Widok ze wzgórza na Mandalaj.

Zachód słońca ze wzgórza Mandalaj.

Jedziemy na wycieczkę do Pyin Oo Lwin - dawnej letniej stolicy Brytyjczyków.

Stacja

Na pace

Historia zagubionej czerwonej skrzynki...

No dobra Krzychu, tylko nie bij!

Mnisi w ogrodzie botanicznym.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Murzynek Bambo atakuje!

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Lody

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

W muzeum motyli i żuczków.

Kolekcja jest przepiękna.

Wieża widokowa w ogrodzie botanicznym.

Widok z wieży.

Nareszcie z kumplami.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Oczywiście musieliśmy skorzystać z basenu.

Ogród botaniczny Kandawgyi.

Przy fosie pałacu królewskiego w Mandalaj.

Coś ściemniają, wcale tego nie zamawialiśmy.

Jaszczur

Most U Bein - najdłuższy most z drzewa tekowego na świecie.

Śniadanko z mnichami.

Na wycieczce po okolicznych wioskach.

Inn Wa

Inn Wa

Inn Wa - klasztor Maha Aungme Bonzan.

W butach cię nigdzie nie wpuszczą. Taki naród!

Wieża widokowa w Inn Wa.

Inn Wa.

Klienci w kasku mają upust.

Mingun - miała tu powstać największa świątynia na świecie, ale nigdy nie zakończono budowy.

Mingun Paya

Słoń od duuurugiej strony.

Nad rzeką Irawadi - po drugiej stronie widać wzgórze Mandalaj.

Dzwon w Mingun - podobno największy z tych niepękniętych (obwód 15 metrów).

Kolonialny dom w Sagaing.

Na moście U Bein.

Praca wre.

Jezioro Taungthaman

Most U Bein nad Jeziorem Taungthaman.

Jezioro Taungthaman

Jezioro Taungthaman

Most U Bein

Mieliśmy ambitny plan przejedzenia i przepicia pozostałej birmańskiej gotówki. Nie udało się...

• nast. »