21-24 listopad 2012 roku (105-108 dzień)

    Państwo mają relaks (tak jakbyśmy ostatnimi czasy ciężko pracowali). Żegnamy Chiny w tempie spacerowym. Ostatnie kilka dni zostajemy w Lijiang, miasteczku w Yunnanie, znanym z małych, uroczych, uliczek, kanałów i mostków. Do kompletu dochodzą jeszcze dość liczne tłumy zwiedzaczy, ale za to nasz hostel ma wewnętrzny ogród, w którym można się zaszyć z książką czy komputerem. Próbujemy najeść się na zapas i akurat tu jest ku temu wiele możliwości. Turystyczny targ z przekąskami, zupami i wszelaką smażeniną, zwykły targ z zupami za 3,5 złotego i znalezionymi niestety w dniu wyjazdu bułeczkami z sezamem (2,5 złotego za całą torbę).

    Generalnie przejawiamy małą aktywność. Trochę jak pandy – śpimy i przeżuwamy. Dla przyzwoitości jednego dnia wypożyczamy rowery i ruszamy do Shuhe – starego miasta kilka kilometrów od Lijiang. Architektonicznie podobne, ale mniejsze i chyba dzięki temu mniej tłoczne. Na drodze mamy jeszcze Baisha, a tam przyjmuje słynny Doktor Ho. Staruszek po dziewięćdziesiątce, ale ciągle rześki. Przybyłym w celach innych niż lecznicze pokazuje listy i artykuły z gazet na swój temat w co najmniej kilkunastu językach świata, w tym po polsku. Przypadłości wieku nie ominęły jednak i słynnego znachora. Kiedy przyjmował pacjentkę poczekaliśmy chwilę na dworze. Wtedy nas dojrzał i ponownie przywitał, tak jakby nie rozmawiał z nami kilka minut wcześniej. Zdarza się najlepszym.

    Dzień rowerowy i wieczór spędzamy z Flo z Niemiec. Naczytaliśmy się o lokalnej specjalnością jaką jest wino z owoców liczi i wszczęliśmy poszukiwania. Z pomocą dziewczyn z hostelu udało nam się namierzyć trunek. Sprzedawana w małych słoiczkach, 22% ciecz umiliła nam wieczór i rozgrzała przed pójściem spać.

    Pora naprawdę pożegnać się z Chinami. Jeszcze tylko nocny pociąg do Kunming, a stamtąd prosto na lotnisko. No może nie tak prosto, jeszcze jakiś pożegnalny obiad pewnie uda nam się wciągnąć.

• « poprz.
• nast. »