11-13 październik 2013 roku (429-431 dzień)

Niestety na Filipinach miała miejsce tragedia po tragedii. Najpierw nawiedziło ten kraj trzęsienie ziemi, a po kilku tygodniach niszczycielski tajfun zabił tysiące ludzi. Kiedy miały miejsce te straszne wydarzenia my byliśmy już daleko.

Manila przywitała nas deszczem, szarówką i podstępnym taksówkarzem, który próbował wozić nas okrężnymi drogami i potem tłumaczył się tym, że pada, on niedowidzi, a poza tym są korki. Nie ma pojęcia, gdzie jest hostel, do którego chcemy dojechać, więc w końcu wysiadamy z samochodu i dalej szukamy na piechotę. Przy okazji przekonujemy się, że dla Filipińczyka nie istnieje odpowiedź „nie wiem”. Zapytani kierują nas w drugą stronę i każą iść co najmniej pół godziny podczas, gdy hostel jest raptem kilkadziesiąt metrów dalej i oczywiście w przeciwnym kierunku.

Dopadło nas znudzenie. Manilę zwiedzamy bez entuzjazmu. Zaczynamy od centrów handlowych bo spalił nam się zasilacz od komputera. Potem ruszamy w bardziej turystyczne rejony czyli do Intramuros – dzielnicy, gdzie w czasach kolonialnych rezydowali Hiszpanie. Towarzyszą nam tricykliści oferujący objazd po atrakcjach. Jeden jest wyjątkowo namolny. Gdzie byśmy nie skręcili ten wychyla się zza rogu. W końcu uznajemy, że stan naszego zblazowania osiągnął poziom, na którym możemy dać się obwieźć. Nie jesteśmy jednak najlepszymi klientami, bo za szybko wszystko oglądamy, a tu płatne za każde pół godziny.

Humor poprawia nam dopiero wizyta na bazarze Danpa Farmers’ Market, czyli mokry bazar. Sprzedają tam wszelkiego rodzaju ryby i owoce morza. Potem można zakupy zanieść do knajpy obok, gdzie przyrządzają je zgodnie z życzeniem. Wyżerka była niezła. Ledwo wytoczyliśmy się na zewnątrz.

Makati, czyli dzielnica biznesowa. Na początek zrobiliśmy sobie wycieczkę w poszukiwaniu zasilacza do laptopa.

Większość Filipińczyków to katolicy, więc takie obrazy można znaleźć niemal na każdym kroku.

A oto jeden z symboli Filipin - jeepney. To najbardziej popularny środek transportu w Manili.

Katedra w Intramuros

Z naszym nieustępliwym tricyklistą.

W kościele Św. Augustyna w Intramuros.

Wystrzałowo w Intramuros.

Leniwy dzień

Nie mogłem się oprzeć. Na służbie w obcje armii.

Przy forcie Santiago

Kanał przy forcie Santiago

Wszystkiego najlepszego!

Kolejka do kasy biletowej w metrze. Taka "biedna" Manila ma tylko trzy linie.

Bileciki w autobusie

Wybierzmy sobie kraba. Na bazarze Dampa.

No i ruszyliśmy w poszukiwaniu szamy.

Czy ta kreweteczka Ci odpowiada mężu?

Ależ owszem, czemu nie.

Strefa estrogenu

Strefa testosteronu - pomnik Lapu Lapu.

Filipińska sztuka walki kijem - arnis.

Mistrz dostaje w ciry!

Relaks w chińskim ogrodzie.

Jeepneye to pozostałość po Amerykanach i drugiej wojnie światowej.

Przejażdżki rzadko są tak komfortowe jak ta. Zazwyczaj jeepney pęka w szwach.

Makati i kościół pomiędzy gigantycznymi budynkami centrum handlowego.

Halo-halo czy tu Gabi i Paweł? Deser pierwsza klasa. Można znaleźć w środku kilka niespodzianek - w tym przypadku była to fasola.

Sezon świąteczny uznajemy za otwarty!

Filipińczycy kochają Amerykanów i koszykówkę. A raczej koszykówkę i Amerykanów.

Widok na ulicę z typowej garkuchni.

Hostel z widokiem

• « poprz.