14-16 sierpień 2012  (6-8 dzień)

    W porównaniu z Helsinkami Petersburg jest miastem, które nie zasypia. Ulice są zatłoczone, głośnie i nawet grubo po północy Newskim Prospektem pędzą setki samochodów. Próbujemy przejść na piechotę jak najwięcej się da ale odległości są zabójcze i każdego wieczora bolą nas odnóża. Oj, przydałby się rower, można nawet wypożyczyć, ale w tym tłoku i nagminnym łamaniu ograniczeń prędkości wymagałoby to nie lada odwagi.

    Ale o zwiedzaniu i sportach ekstremalnych później. Najwyższa chyba już pora, żeby do czegoś się przyznać – jest z nami ktoś jeszcze. Nie planowaliśmy jechać w trójkę, ale jakoś tak wyszło, że musieliśmy zaadoptować Jadźwinga Rączkowskiego – podopiecznego naszych bielańskich sąsiadów - Patrycji i Adama. Raz na jakiś czas będzie pojawiał się na zdjęciach. Nie wiemy jak często, ponieważ nie pozuje przy byle czym. Tym razem macie szansę podziwiać Jadźwinga w Carskim Siole.

    Skoro już o pozowaniu mowa, muszę się wytłumaczyć z niektórych zdjęć. W Rosji pozowanie to sztuka. Przechadzając się wśród licznych zabytków można mieć wrażenie, że co krok to casting do „Tap Madl”. Piękne rosyjskie niewiasty wyginają się i wypinają niczym nimfy. Mężczyźni wydają się bardziej skromni ale też nie pozostają w tyle. Zrobiło mi się wstyd, że z tyłu rzeźby złote a ja tu ot, tak na baczność i pstryk. Dopiero zaczynam, cały czas ćwiczę. Kilka prób rosyjskiego pozowania poniżej. Wierzcie mi, daleko mi jeszcze do rosyjskiego wzorca.