Podróż dookoła świata - Pocztówki z Podróży - blog Sławy i Krzyśka

Szczegóły: Kategoria: 22. Kolumbia; Odsłony: 4525

22-28 listopad 2014 roku (836-842 dzień)

... czyli weekend na działce

San Augustin

Tym razem na granicy sprawniej. Jedynie kolejka po stempelek wyjazdowy dla motorów trochę długa. W międzyczasie co sprytniejsi próbują się wepchać, na co reaguję dość niecierpliwie. Nawet nie zauważyłam kiedy stałam się prezesem Komitetu Kolejkowego. Co ktoś próbuje się wepchnąć ludzie z kolejki krzyczą do mnie „Señorita, señorita, a ten to bez kolejki się wepchał”. Na co ja upominałam bezczelnego typa, z różnym oczywiście skutkiem.

W końcu jednak wjeżdżamy do Kolumbii. Zieloność bije tu po oczach. Zaczynamy od jednego z ważniejszych miejsc archeologicznych czyli okolic San Augustin. Wybieramy przepiękną drogę przez góry. Wąska, z zakrętasami i głębokimi przepaściami. Coś jak droga śmierci w Boliwii tyle, że tu nie trzeba za nią płacić i odbywa się na niej normalny ruch. Normalny w rozumieniu latynoskim oczywiście, czyli z atrakcjami w postaci ścinających zakręty ciężarówek.

Troszkę za miasteczkiem udaje nam się znaleźć uroczy pensjonat „Posada Campesina”. Prowadzi go przemiłe małżeństwo. Robimy sobie przedłużony weekend na działce. Na zamianę zwiedzamy okoliczne atrakcje, gotujemy, czytamy i gaworzymy z właścicielami. Nie ma Internetu więc wpadamy w sielski wiejski rytm. Jesteśmy jedynymi gośćmi więc tym bardziej mamy wrażenie, że mamy agroturystyczny weekend. Miejsce naprawdę przypadło nam do gustu, ale przecież trzeba kiedyś wyjechać. Łapiemy się jednak na tym, że szukamy później czegoś podobnego i próbujemy odtworzyć towarzyszący takim miejscom nastrój. To jednak nie zawsze jest możliwe i chyba dobrze bo tym przyjemniej wspomina się te wyjątkowe miejsca.

W Ameryce Południowej mamy niezły ubaw przy odnajdywaniu konkretnych miejsc. Wystarczy zapytać przechodnia np. gdzie można kupić świeże bułki i choćby nie znali odpowiedzi i tak ci wskażą jakiś kierunek. Przeważnie wszystko znajduje się dwie przecznice dalej i na rogu. Ruszamy...

Wieczorową porą w Pasto. Osładzamy sobie czas obleasem, czyli wafelkiem z arequipe (tutejsze dulce de leche).

Z wizytą w kościele.

Laguna La Cocha

Wspinamy się, żeby przekroczyć kolejne góry.

Przerwa na kawkę.

Droga z Pasto do Mocoa to kolumbijska droga śmierci. Momentami pyrkaliśmy metr po metrze z braku widoczności.

Czas spróbować arepy - kukurydzienego placka. Tutaj wersja z serem i miodem.

Mocoa

Przystanek na owoce granadilla - to te pomarańczowe bombki.

Plantacje na wzgórzach

Rio Magdalena, główna rzeka w Kolumbii bierze swój początek w pobliskiej Lagunie Magdalena i kończy swój bieg w Morzu Karaibskim.

Cztery lata w grzechu i cztery legalnie, czyli świętujemy rocznicę wspólnego życia.

Niecałe dwa metry szerokości, czyli jesteśmy w Estrecho Magdalena. Długość rzeki wynosi 1528 km.

Lulo (solanum quitoenses, zwana też naranjilla) - pierwszy raz widzimy takie uprawy. To pomidoropodobny owoc ma smak cytrusa.

Klimat jest tu idealny. San Augustin leży na wysokości 1730 m n.p.m., więc nie jest ani za zimno ani za gorąco. W dodatku komary przeniosły się dużo niżej.