- Szczegóły
-
Kategoria: 14. Argentyna
-
Odsłony: 4012
13-16 styczeń 2014 roku (523-526 dzień)
Cafayate ... czyli wkraczamy na Ruta 40
|
|
Ta część Argentyny trochę nas zaskoczyła. Nie spodziewaliśmy się takich fajnych krajobrazów. Góry, kaktusy, nawet kondor przeleciał nad naszymi głowami. Cachi jako miejsce noclegowe też okazało się całkiem przyjemne.
W końcu jednak trzeba przejechać się jakąś słynną drogą. Ruta 40 podobno słynną jest. W tej części bez asfaltu, z pięknymi widokami i dziwnymi wgłębieniami w poprzek drogi jakby po wyschniętej rzece. Szybko przekonaliśmy się jak to z tymi wyschniętymi rzekami jest. Gdy tylko zaczyna padać woda z gór spływa do doliny wartkim strumieniem i przepływa sobie miedzy innymi przez drogę. Kilkanaście kilometrów przed naszym celem zaczęło padać i grzmieć, więc schowaliśmy się pod dachem u starszego pana. Gdy burza przeszła ruszyliśmy dalej. Nie ujechaliśmy nawet kilku kilometrów kiedy powstrzymał nas żywioł. W poprzek drogi płynęła metrowej głębokości rzeka z silnym prądem jaki to górskie rzeki miewają. Tu nawet wypasione enduro z Dakaru miałoby problem, a co dopiero nasze Maluchy. Zawróciliśmy i rozbiliśmy namiot na patio u dziadka.
Nazajutrz okazało się, że rwąca rzeka była ostatnią przeszkodą do naszego docelowego miejsca. W ramach odpoczynku od żywiołów zrobiliśmy sobie dzień leniucha w Cafayate.
 |
 |
 |
 |
| Wkraczamy w Valles Calchaquíes. Ten teren słynie z pięknych krajobrazów i różnobarwnych gór. |
 |
| Na początku było zielono i kaktusowo |
 |
| Cuesta del Obispo |
 |
| Cuesta del Obispo |
 |
| Cuesta del Obispo |
 |
| Coraz wyżej |
 |
| Czas na przekąskę w wyjątkowych okolicznościach |
 |
| Cuesta del Obispo - najwyższy punkt na tej andyjskiej trasie to 3348 m n.p.m. |
 |
| A później zrobiło się płasko. Byliśmy na wysokości chmur, które zostały sobie po drugiej stronie gór. |
 |
| Park Narodowy Los Cardones |
 |
| Pozostały tu świetnie zachowane ślady drogi Inków - Recta del Tin Tin |
 |
| Woda z otaczających to miejsce gór zasila las kaktusowy (3000 m n.p.m.) |
 |
| Rosną tu prawdziwe giganty |
 |
| Dla Mietka - "Trąba do góry" |
 |
| Czasem kwiat wyrośnie na kaktusie |
 |
| Czasem kaktus wyrośnie na dłoni |
 |
| Nagle się zażółciło - Amarillo en el Valle |
 |
| Ktoś odkroił kawał terenu - Nevado de Cachi. Te wyższe góry mają ponad pięć tysięcy metrów. |
 |
| Tym razem nie wiało aż tak bardzo |
 |
| Placki - te z serem na zdjęciu nie figurują bo zniknęły w naszych brzuchach |
 |
| Dotarliśmy do Cachi. Ta przyjemna mieścina położona jest na wysokości 2531 m n.p.m. |
 |
| Cachi |
 |
| Przy Muzuem Archeologicznym Pío Pablo Díaz |
 |
| Kościół San Jose de Cachi pochodzi z XVI wieku |
 |
| Cachi |
 |
| Cachi |
 |
| To wciąż prowincja Salta |
 |
| Włosy coraz dłuższe więc czas idealny na użycie święcącej spinki. |
 |
| Kemping w Cachi |
 |
| Uszate stwory |
 |
| Ruszamy dalej - wkraczamy na Ruta 40 |
 |
| Przez cały dzień towarzyszyła nam rzeka - na początku jechaliśmy wzdłuż niej. |
 |
| Ktoś zaparkował w widocznym miejscu |
 |
| Spiżarnie pełne pokarmu? |
 |
| Ruta 40 |
 |
| Z wizytą w Molinos |
 |
| Co by tu zmajstrować? |
 |
| Zasłużony dla regionu polityk Indalecio Gómez |
 |
| Czas na wypieki |
 |
| Molinos |
 |
| Molinos |
 |
| Molinos |
 |
| Hacienda de Isasmendi |
 |
| Były białe kaktusowe kwiaty, są i czerwone. |
 |
| Consagrada a San Pedro de Nolasco |
 |
| Zdziwiona? |
 |
| Na przystanku konnym |
 |
| Jedziemy do Cafayate |
 |
| Kolejne skały przed nami... |
 |
| ... i zagrody dla zwierzaków. |
 |
| Pojawiły się też winnice |
 |
| Ciężkie chmury na horyzoncie |
 |
| Wjeżdżamy do Quebrada de las Flechas |
 |
| Skały się nam kłaniały |
 |
| Quebrada de las Flechas i malownicza droga wśród formacji skalnych |
 |
| To dopiero początkowe kilometry drogi nr 40 (albo raczej końcowe). |
 |
| Ruta 40 biegnie przez całą Argentynę aż do Boliwi i mierzy ponad 5200 km |
 |
| Stretching na moście |
 |
| W drodze do Cafayate |
 |
| Wyschnięte koryto rzeki |
 |
| Opuszczona stacja benzynowa |
 |
| Czekając aż przejdzie burza. Nasi gospodarze wyglądali nieco podejrzanie. |
 |
| Powoli burza oddalała się od naszych maszynek |
 |
| Jak to w Andach, bo ulewnym deszczu pojawia się sporo nowych rzek. Noc spędziliśmy w namiocie ale za to pod daszkiem. |
 |
| Przy noclegowni |
 |
|
Po gospodarstwie kręciło się kilka szczeniaków |
 |
| Dziś to już małe kałuże, ale wczoraj skutecznie zatrzymały nas rwące potoki. |
 |
| Okolice Cafayate |
 |
| W pobliżu znajduje się mnóstwo winnic - Ruta del vino de Salta. |
 |
| Na rynku w Cafayate |
 |
| Ponieważ na każdym urlopie grzeszy się więcej, więc kusiło nas żeby tu zajrzeć. |
 |
| Cafayate |
 |
| W ogródku |
 |
| Cafayate |
 |
| A na obiad kawała mięcha, czyli bife de chorizo. Rewelacja! |
 |
| Czas na sjestę |
 |
| Mieszkaniec Cafayate na wieczornym spacerze |
 |
| Ruta del vino de Salta |
 |
| Na wycieczce po okolicach Cafayate - Quebrada de las Conchas |
 |
| Niektóre skały zostały specjalnie nazwane - las Ventanas |
 |
| Trochę ćwiczeń |
 |
| Quebrada de las Conchas |
 |
| Obelisco |
 |
| Quebrada de las Conchas |
 |
| Korytarz |
 |
| El Anfiteatro |
 |
| Sesja w Anfiteatro |
 |
| Sesji ciąg dalszy |
 |
| Garganta (gardła) del Diablo |
 |
| Quebrada de las Conchas |
 |
| Quebrada de las Conchas - widok z Tres Cruces |
 |
| Quebrada de las Conchas |
 |
| Argentyńska kaszanka na kolację. Smakuje prawie jak polska, ale do tej stoczkowej od Renaty i Andrzeja dużo jej jednak brakuje! |
|
|
|
